sobota, 25 lutego 2012

Krzysztof Bielecki - Defekt pamięci

Defekt pamięci
Krzysztof Bielecki
Książka wydana własnym nakładem poprzez działalność w ramach Akademickich Inkubatorów Przedsiębiorczości
154 strony



Niepodważalnie jedną z najciekawszych rzeczy jakie mogą spotkać aktywnego czytelnika jest odnalezienie, czy to we własnych zbiorach, czy też w bibliotece lub księgarni, prawdziwej perełki, książki odróżniającej się na tle innych, oryginalnej i pochłaniającej tego kto po nią sięgnął. Wiąże się z tym również poznanie autora, o którym wcześniej się nie słyszało a który zasługuje na to by o nim mówiono. I właśnie tak się stało w moim przypadku. O Panu Krzysztofie Bieleckim do tej pory nie słyszałem a sądzę, że jego nowa powieść, „Defekt Pamięci” w pewnym sensie może zasługiwać na miano perełki. Dlaczego tak sądzę? O tym za chwilę.

Kool Autobee, choć jest tylko pracownikiem biurowym, lubi swoją pracę w ciasnym boksie z nieodłącznym zapachem tonera. Pewnego ranka, tuż po przebudzeniu, znajduje na szafce notatkę: „Musisz napisać dwie strony tekstu”. Ignoruje ją jednak a w następnych dniach z telewizji dowiaduje się o serii nieszczęśliwych wypadków. Wkrótce zdaje sobie sprawę z tego, że wszystko zależy od tego czy będzie codziennie wykonywał polecenie z kartki. Zaczyna więc pisać, poznaje innych „Piszących” mających własne Motywatory, wstępuje do Ruchu Oporu oraz wplątuje się w niesamowitą historię od której zależy los a nawet życie „Piszących”.

W książce zawarto wiele ciekawych i oryginalnych pomysłów, których nie sposób spotkać w innych pozycjach. Na początku powieść wydaje się raczej normalna i przeciętna, jednak wraz z kolejnymi stronami i rozdziałami przekonujemy się, ze wcale tak nie jest, a książka wręcz emanuje niezwykłymi, zaskakującymi rozwiązaniami. Autor miesza w głowie i mąci jednak robi to w jak najbardziej pozytywny sposób, wciągając czytelnika w tą pełną paradoksów historię. Pan Krzysztof wyjaśnia czym spowodowana jest konieczność pisania i robi to w sposób ciekawy, pozwalający na poznanie historii innych ludzi zmuszonych do tego.
Samo zakończenie to istny majstersztyk. Gdy chwilę po skończeniu powieści dociera do czytelnika sens przeczytanych słów, wszystko ukształtowane do tej pory w głowie wali się i obraca o 180 stopni.

Mocnym aspektem „Defektu Pamięci” są ciekawi bohaterowie oraz ich Motywatory. Wśród innych „Piszących” spotkać można człowieka zjadającego skręty czy też mężczyznę o srebrnej skórze, który musi pisać, by jego organizm normalnie funkcjonował. Konsekwencje niewypełnienia dziwnego obowiązku są różne, od drobnych wypadków po katastrofy na skalę światową. I chociaż motywatory nie są tylko ujemne to tych którzy chcą poznać ich więcej odsyłam do lektury.

Z jednej strony, biorąc pod uwagę małą ilość stron, brnie się przez „Defekt pamięci” naprawdę szybko, z drugiej jednak niemożliwe jest przeczytanie tej powieści bez kartkowania i cofania się w poszukiwaniu odpowiedzi na nurtujące nas pytania. To swego rodzaju paradoks, bowiem przy czytaniu tej krótkiej książki trzeba głowić się o wiele więcej niż w przypadku niektórych znacznie grubszych powieści.

Pozycji takiej jak ta nie czytałem jeszcze nigdy, aczkolwiek jednego jestem pewien. Był to świetnie zagospodarowany czas i chciałoby się przeczytać takich powieści więcej. Już dawno nie przeżyłem tak ciekawej i zakręconej przygody jak właśnie z „Defektem pamięci”. Zdecydowanie warta polecenia książka.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję autorowi.

sobota, 11 lutego 2012

Peter Hince - Queen. Nieznana historia

Queen. Historia nieznana
Peter Hince
Wydawnictwo SQN
288 stron

Usłyszałem kiedyś pogląd, że bez wnikania w gatunki muzykę można podzielić na taką, o którą słuchacze zapomną po krótkim czasie oraz na taką, która żyje i jest wielbiona praktycznie przez cały czas. Nie chcę wypowiadać się na temat muzyki. Pragnę jednak przedstawić książkę opisującą życie zespołu, którego muzyka jest bardzo dobrym przykładem muzyki ponadczasowej. Chodzi mi o Queen. Nieznana historia autorstwa Petera Hince’a, wydaną w Polsce przez Wydawnictwo SQN. Zespół złożony z 4 niesamowitych mężczyzn z Freediem Merkurym na czele stał się bowiem legendą rock n’ rolla i wciąż jest popularny.

Queen. Nieznana historia nie zawiera suchych faktów, które prawdopodobnie zapomina się po kilku dniach. Zdecydowanie wykracza poza granice zwykłych biografii przedstawiając czytelnikowi historie życia pełnego zabawy, kobiet, alkoholu i narkotyków. Ta książka wręcz ocieka rock n’ rollem. Przedstawia cały zespół oraz poszczególnych jego członków nie tak jak widział ich cały świat, lecz tak, jak zachowywali się naprawdę, w chwilach gdy byli w gronie przyjaciół. A wszystko to jak najbardziej prawdziwe, opowiedziane z perspektywy człowieka, który towarzyszył tym szalonym ludziom przez kilkanaście lat, będąc ich technicznym oraz bliskim przyjacielem. Podczas tej kilkugodzinnej przygody z Queen przeczytamy o koncertach w Ameryce, Japonii, Europie a nawet Południowej Afryce. Odwiedzimy studia nagrań oraz hotele w których przebywali, a co najważniejsze, będziemy się dobrze bawić.

Prawdopodobnie urodziłem się za późno by zrozumieć, czym tak naprawdę jest rock n’ roll, po lekturze „Queen…” czuje, że rozumiem to bardziej. Jestem z pokolenia, które z repertuaru Queen słyszało tylko kilka najważniejszych piosenek. Mnie książka podobała się bardzo i mogę sobie tylko wyobrażać odczucia ludzi, którzy doskonale znają ten zespół, żyli podczas jego świetności i darzą go sentymentem.

Od razu widać, że autor nie wstydzi się swojej przeszłości. Były to prawdopodobnie najlepsze lata jego życia i to po prostu się czuje. Nie ma problemu z opowiadaniem o swych przygodach z kobietami, alkoholem i narkotykami.
Nie jest to kolejna książka, o której zapomina się tuz po odłożeniu na półkę. Mnie na przykład zachęciła do przypomnienia sobie piosenek już znanych oraz poznania tych, których do tej pory nie słyszałem. W ostatnim czasie przybliżam sobie twórczość Queen a wszystko to
dzięki jednej książce. Ponadto Queen. Nieznana historia okraszona jest dotąd nieznanymi, ciekawymi zdjęciami z archiwum autora, pozwalający zobaczyć zespół nie tylko oczyma wyobraźni,

Niestety Peter Hince ukazał tylko rąbek życia członków zespołu i jest to lekko niesatysfakcjonujące. Książka ma tylko niecałe 300 stron a czyta się ją bardzo sprawnie i szybko. Autor nie wykorzystał całego potencjału leżącego w życiu legendarnego zespołu, bowiem bez wątpienia z chęcią przeczytałbym o wiele kolejnych historiach z tych szalonych czasów świetności Queen.

Queen. Historia nieznana jest czymś więcej niż zwykłą biografią. Nie jest wypełniona faktami których i tak nikt by nie zapamiętał. Za jej pośrednictwem czytelnik czuje się, jak gdyby byłby obok tych ludzi, patrzył na ich zwycięstwa i porażki, chwile zabawy ale także i słabości. Mimo, że jest krótka, zdecydowanie warto po nią siegnąć.

Za możliwość zrecenzowania tej powieści dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non

piątek, 10 lutego 2012

Paweł Pollak - Gdzie mól i rdza

Gdzie mól i rdza
Paweł Pollak
Wydawnictwo Oficynka
382 strony

Śmierć starszego, zmęczonego życiem człowieka, poza bólem straty zazwyczaj przyjmowana jest z pewnym dystansem i dozą zrozumienia, można ją bowiem wyjaśnić tym, że tak zdecydował los, taka była wola Boga czy też, że poczciwa starsza osoba przeżyła już swoje. Czy istnieje jednak możliwość, żeby znaleźć wyjaśnienie na sytuację, w której bezbronny emeryt jest ofiarą dziwnego a wręcz egzotycznego morderstwa? Odpowiedź na to pytanie znaleźć można sięgając po „Gdzie mól i rdza”, Pawła Pollaka, pierwszej książkę serii o komisarzu Przygodnym.

Wrocław. Policja dostaje wezwanie do sprawdzenia mieszkania z podejrzeniem zawału lub wylewu jedynego lokatora. Gdy niezadowolony z przydzielonego zadania posterunkowy dociera na miejsce, przekonuje się, że zawał, to nic w porównaniu z tym co spotkało biednego staruszka. Przywiązano go do krzesła, postrzelono z łuku po czym bezlitośnie oskalpowano. Przygodny rozpoczyna więc śledztwo, biorąc na podejrzanego pielęgniarza denata. Wkrótce jednak dziwnemu morderstwu ulegają kolejne ofiara, komisarz musi więc śpieszyć się z łapaniem zabójcy, jeśli nie chce doprowadzić do kolejnych śmierci.

Przyznać muszę, że początek powieści od razu mnie uwiódł i zainteresował. Jednak jak było gdy minęło pierwsze wrażenie? Otóż przez resztę powieści byłem równie mocno zainteresowany! Autor przez cały czas utrzymuje czytelnika w napięciu, praktycznie nie pozwalając mu odetchnąć i absorbując go do granic możliwości. Gdy już trochę się uspokajało, miejsce miało kolejne zaskakujące wydarzenie lub zwrot akcji. Cały efekt wzmacnia fakt, że morderstwa swą formą zdecydowanie odbiegają od normy.

Ponadto z wątkiem kryminalnym przeplata się wątek dotyczący rozpadającego się życia prywatnego Przygodnego, pozwalający zbliżyć się do głównego bohatera i wniknąć w jego umysł. Dla mnie był on raczej mniej ważny, wolałbym skupić się na śledztwie, jednak do spraw osobistych komisarza autor przywiązuje dużą wagę.
Bardzo ważnym punktem okazuje się Kuriata,  reporter działu kryminalnego „Kuriera” , przyjaciel komisarza oraz pies na baby. Być może jest on lekko kontrowersyjną postacią, jednak odgrywa ważną rolę w powieści i bez niego nie byłaby to taka sama książka.

No i w końcu to co najważniejsze, inteligentny i trudny do schwytania morderca oraz jego motywy. Do końca nie wiemy kto zabija ani dlaczego to robi. Autor trzyma nas w napięciu i dopiero pod koniec za sprawą Przygodnego rozwiązuje tą sprawę. Zdecydowanie warto dotrwać do zakończenia, zapewniam że takiego rozwiązania nie będziecie się spodziewać.

„Gdzie mól i rdza” to świetny kryminał mający w sobie wszystko czego fanowi tego gatunku potrzeba. Zaskakuje, lekko szokuje, momentami rozbawia i bardzo mocno wciąga. A jeśli wciąż nie wierzysz, że w mieście takim jak Wrocław może grasować szalony seryjny morderca, po prostu sięgnij po tą książkę i daj upust swej wyobraźni, bo zdecydowanie warto.

Za możliwość zrecenzowania tej książki bardzo gorąco dziękuję Wydawnictwu Oficynka.
Baza recenzji Syndykatu ZwB

poniedziałek, 6 lutego 2012

Colin Dexter - Nabożeństwo za Wszystkich Zmarłych

Nabożeństwo za Wszystkich Zmarłych
Colin Dexter
Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
280 stron


Są takie rzeczy w życiu, w które momentami ciężko uwierzyć, często dziwne, szokujące lub wręcz niemożliwe. Jedną z nich okazało się dla mnie morderstwo popełnione w kościele. I choć nie jest to nic trudnego dla mordercy to nie wyobrażam sobie, żeby odważyć się zabić akurat w takim miejscu, uważanym za święte. Przyznać jednak muszę, że nigdy o tym nie myślałem a o takim zbezczeszczeniu nie słyszałem dopóki nie sięgnąłem po „Nabożeństwo za Wszystkich Zmarłych” Colina Dextera., kolejną już powieść z serii opowiadającej o  Inspektorze Morse.

Rok po dwóch dziwnych zgonach w jednym z oksfordzkich kościołów, Morse dochodzi do wniosku, że choć lokalna policja zamknęła sprawę, zagadka wcale nie jest rozwikłana. Zamiast spędzać urlop w Grecji wyjaśnia okoliczności śmierci kościelnego i mniemanego samobójstwa pastora. Nie wiedząc, że sprawa jest mocno skomplikowana zagłębia się w śledztwo, jednak przez cały czas ma wrażenie, że został oszukany, że jego uwadze umknął bardzo ważny szczegół. Brnie jednak dalej, a czy odpowiedź na to czy uda mu się rozwiązać zagadkę zostawiam samym czytelnikom, którzy sięgną po powieść.

Niestety nie mogę powiedzieć by książka bardzo mnie wciągnęła, dopiero po kilkudziesięciu stronach zaabsorbowała mnie bardziej, jednak i tak nie był to szczyt możliwości. W pewnym momencie na początku miałem zamiar odpuścić, jednak tego nie zrobiłem i doczytałem do końca. Czy było warto? Dalsza część powieść rekompensuje lekką nudę na początku i nie jest źle. Wolę jednak, gdy podczas śledztwa bohaterowie czują presję, że zabójca znów może uderzyć, a takową czuć było tylko pod koniec powieści, aczkolwiek to w pewnym sensie kwestia gustu.

Powieść utrzymuje natomiast normy kryminałów, i to one są jej dobrymi punktami, bowiem ta z pozoru prosta, zamknięta sprawa okazuje się o wiele bardziej skomplikowana niż można by pomyśleć. Autor serwuje czytelnikowi trudną do rozwiązania zagadkę i skłania go do poszukiwania odpowiedzi na pytania rojące się w głowie. I tak jak sama zagadka, tak i jej zakończenie i rozwiązanie są na wysokim poziomie. Mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że nie wpadłbym na to kto zabił tych urzędników kościoła.

Charakterystyczną cechą serii i tej powieści jest sam Inspektor Morse, piwosz i miłośnik krzyżówek, ulegający lękowi wysokości oraz bodźcom związanym z emocjami. Widać bowiem wątłą nić pożądania jakie wywołuje u niego jedna z parafianek zamieszanych w sprawę. Ponadto główny bohater jest w stanie zagłębić się w daleką przeszłość osób podejrzanych, byle tylko odkryć możliwy motyw lub przesłanki.

„Nabożeństwo za Wszystkich Zmarłych” jest powieścią dobrą jednak nie wspaniałą, bo choć zawiera ciekawą i skomplikowaną zagadkę, to dążenia do jej rozwiązania momentami wydają się po prostu nudne. Według mnie zasługuję na ocenę 4-/5.
Baza recenzji Syndykatu ZwB

niedziela, 5 lutego 2012

Nietuzinkowa zapowiedź

Pod koniec lutego, nakładem Wydawnictwa Replika, zostanie wznowiona powieść Agnieszki Lingas-Łoniewskiej zatytułowana Szósty, nad którą patronat objęła Zbrodnia w Bibliotece. Powieść tym bardziej godna polecenia, bowiem autorka jest również blogerką i autorką świetnych recenzji.


Czy możliwe jest połączenie świetnego kryminału z wciągającym romansem? Wartkiej, trzymającej w napięciu akcji z subtelnym i wnikliwym opisem uczuć? Logicznie i racjonalnie skonstruowanej intrygi z onirycznymi przeczuciami czekającego gdzieś za rogiem przeznaczenia?

Okazuje się, że tak. Agnieszka Lingas-Łoniewska w „Szóstym” dokonuje niebywałej rzeczy. Łącząc przeciwności, tworzy niesamowitą historię, od której wprost nie sposób się oderwać. Rys bohaterów jest tak przekonujący, że zasadne staje się uściślenie autorki o fikcyjności postaci i wydarzeń. 

Alicja Szymczak i Marcin Langer… Od początku trwania powieści ich losy w dziwny sposób zbliżają się do siebie i oddalają. Każde z nich obawia się przyjąć tego, co nieubłaganie ściga ich od sześciu lat. Absurdalnie, dopiero pojawienie się seryjnego mordercy, zabijającego zielonookie blondynki, sprawia, że losy tej wyjątkowej dwójki łączą się na zawsze. Ona – policyjna pani psycholog i proflier, on – głównodowodzący Śląskiej Grupy Śledczej, elitarnej jednostki policyjnej. Współpraca zawodowa wkrótce przeradza się w gorący, pełen skrajnych emocji romans.

Tłem tej romantycznej historii jest świetnie poprowadzony kryminał. Grasujący seryjny morderca, tajemnicza sprawa sprzed wielu lat, niewiele poszlak… Wszystko to sprawia, że do samego końca nie wiadomo, kim jest Szósty, a ostatnie rozdziały i epilog są zaskoczeniem dla każdego czytelnika.

Przewidywana data premiery 28.02.2012.

Sam z siebie choć nie czytałem żadnej powieści autorki, z chęcią bym po "Szósty" sięgnął. Jako że funduszy nie mam, informuje was, bo być może się skusicie :)

Pozdrawiam 

 

piątek, 3 lutego 2012

Małe podsumowanie stycznia

Styczeń się skończył i w pewnym stopniu jestem z mych osiągnięć czytelniczych zadowolony,w pewnym stopniu jednak trochę mniej.
Tak więc w 1 miesiącu jakże zacnego roku 2012 udało mi się przeczytać 5 książek.
Zło wcielone
Zasada dwóch minut
Pewne ryzyko 
Nabożeństwo za wszystkich zmarłych - Colin Dexter
Podpalaczka - Stephen King

Może i szału(około 1500 stron) nie ma ale nie jest najgorzej. Źle jest jednak z pisaniem, bo nie mogę się skupić i napisać recenzji 2 ostatnich. Mam nadzieję, że chęci przyjdą szybko, i recenzja pojawi się raz dwa. A która z wyżej wymienionych książek wam się podobała, które chcielibyście przeczytać, a o których macie jeszcze inne zdanie?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...