czwartek, 15 listopada 2012

Marek Dryjer - Szklane miasto


Szklane miasto
Marek Dryjer
Wydawnictwo E-bookowo
189 stron

Bomba jądrowa czy też atomowa wywołuje zdecydowanie negatywne skojarzenia i trudno się temu jakkolwiek dziwić. Chyba każdy bowiem kojarzy Hiroszimę, Nagasaki, czy też może nawet rosyjską bombę Tzar. Jednak przeciętny człowiek, tym bardziej Polak, nie myśli na co dzień o takich zagrożeniach. Ja również o tym nie myślałem, nie wyobrażałem sobie by jakikolwiek wybuch atomowy mógł zdarzyć się w Polsce. Skutki takiego incydentu wyobraził sobie jednak ktoś inny i postanowił się tym z ludźmi podzielić w postaci postapokaliptycznej powieści jaką jest „Szklane miasto”. Był to Marek Dryjer, autor „Drogi Ślepców” oraz „Pentagramu”.

W środku Wrocławia dochodzi do wybuchu ładunku nuklearnego. Nie wiadomo jak do tego doszło jednak nie ma czasu na rozmyślanie bowiem rozpoczyna się walka z czasem. Przebywanie na otwartym terenie oznacza niesioną przez radioaktywną falę rychłą śmierć dla tych, którym jakoś udało się przeżyć. Dwójka ocalałych, kobieta i mężczyzna szukają schronienia w najwyższym budynku Wrocławia, kompleksie Sky Tower. Niestety po pewnym czasie okazuje się, że nie są w tym budynku sami. W ciemnościach kryje się bowiem wiele niebezpieczeństw i tajemnic. Wiedza mężczyzny na temat atomistyki oraz fakt, że kobieta doskonale zna ten budynek sprawia, że udaje im się uciekać przed śmiercią, jednak jak długo będzie to możliwe?

Miejscem akcji jest Wrocław oraz znajdujący się w nim wieżowiec Sky Tower, jednak nie są one przedstawione tak jak znają je mieszkańcy miasta i ludzie którzy kiedykolwiek tam byli. Jest to bowiem Wrocław skąpany w odmętach radioaktywnych, uniemożliwiających oddychanie opadów i pyłów. Wrocław wypełniony śmiercią i sypiącym się z nieba popiołem. Wrocław, w którym większość istot żywych umarła a szanse na przeżycie wśród tych „szczęśliwców” którym się udało maleją z każdą minutą. Kompleks Sky Tower kryje w sobie wiele zagrożeń. Ocaleli chcąc znaleźć schronienie muszą uważać na tych, którzy przegrali walkę z promieniowaniem, na niedobitków, wygłodniałe mutanty i plądrujące budynek grupy bandytów.

Autor bardzo dobrze ukazał walkę z czasem, próby uchronienia się przed promieniowaniem i jego skutkami, szukanie schronienia i oznaczanie swej pozycji w nadziei, że ktoś będzie szukał ocalałych. Jeszcze ciekawsza wydaje się jednak walka a raczej ucieczka przed tym co chowa się w ciemności. Człowiek najbardziej boi się nieznanego i strach ten było można „zobaczyć” w bohaterach. Toczy się w nich również walka z samym sobą, ze słabościami oraz narastającym coraz bardziej poczuciem bezsilności wobec nieubłaganie nadchodzącej śmierci. Książka momentami aż zapiera dech w piersiach, często przeraża a momentami może nawet wzruszać.

Momentami również skłania do refleksji i wpływa na czytelnika, jak w momencie gdy ocaleli znajdują w kompleksie jeszcze żywe dziecko. Ciekawie połączona jest dynamika akcji z refleksyjnością. Prawie cały czas coś się dzieje, mimo że opiera się to tylko na próbie przetrwania naszych bohaterów. Język powieści jest jednak wypełniony barwnymi środkami literackimi i przemyśleniami na temat egzystencji. Momentami wydaje się, że odrobinę za dużo jest właśnie tych przemyśleń.

„Szklane miasto” mimo swej małej objętości jest powieścią dobrą i wartą przeczytania. Jest krótka lecz na pewno nie łatwa. Jest to książka z gatunku fantastyki postapokaliptycznej jednak nie znajdzie się tu sytuacji i krajobrazów niczym z „2012” a bardziej wnętrze człowieka, walkę ze słabościami i nadzieje na przetrwanie kolejnych godzin

Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorowi, Panu Markowi Dryjerowi.

środa, 7 listopada 2012

Sasza Hady - Morderstwo na mokradłach

Morderstwo na mokradłach
Sasza Hady
Wydawnictwo Oficynka
382 strony

Większość polskich autorów kryminałów zazwyczaj umieszcza akcję swych powieści w znanych nam miastach jak Gdańsk czy Warszawa. Pozwala to bardziej wczuć się w klimat książki, czytelnik może nawet przejść się ulicami z książki. Jednak nie zawsze tak się dzieje, autorów nie trzymają żadne granice, a przekonać się o tym można w powieści Saszy Hady „Morderstwo na mokradłach”. Autorka umieściła bowiem akcje swej debiutanckiej powieści w małej sennej osadzie Little Fenn położonym w Anglii.

W jednym z domostw w malutkim Little Fenn kucharka znajduje w spiżarni zamordowanego człowieka, a dokładniej mówiąc jego głowę. Pani domu, Helen Bradbury, nie wierząc w skuteczność policji udaje się do najsłynniejszego detektywa Londynu, zdolnego rozwiązać każdą sprawę Alfreda Bendelina. Problem w tym, że ten nie istnieje, jest tylko książkowym bohaterem a w miejscu w którym powinien mieszkać mieszka trapiony przez fanów detektywa Nicholas Jones. Ten jednak, mimo że z Bendelinem jest związany tylko poprzez przyjaciela pisarza, twórcę fikcyjnego śledczego, wiedziony pięknymi oczami mieszkanki osady postanawia wyruszyć i spróbować rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci.

Cała sprawa wygląda raczej dziwnie, w spiżarni znajduje się głowę jakiegoś człowieka, prawie nikt nie wie kim jest i skąd się tam wziął, co jest raczej rzadko spotykane w małej wioseczce gdzie każdy zna każdego. Co pierwsze rzuca się czytelnikowi w oczy to to, że Nicholas Jones nie ma, a raczej nie miał do tej pory nic wspólnego z detektywami, morderstwami, śledztwami ani niczym co wiąże się z kryminałami. Nie ma doświadczenia a jednak próbuje prowadzić śledztwo i rzec można że wychodzi mu to całkiem dobrze i co najważniejsze – ciekawie. Poznać musi bowiem wszystkich mieszkańców tej mieściny, ich zwyczaje i osobowości a w przypadku niektórych osadników odkrycie ich „prawdziwej” twarzy jest naprawdę trudne.

Wydawać by się mogło, że takie śledztwo to żmudna, monotonna i co za tym idzie nudna dla czytelnika praca, jednak nic bardziej mylnego. Autorka raz po raz urozmaica akcję jakimś niespodziewanym zwrotem akcji lub wydarzeniem. Nasz detektyw-amator prowadzi więc swoje śledztwo, momentami idzie mu lepiej a momentami po prostu tkwi w miejscu a tymczasem w tle rozwija się coraz bardziej wątek romantyczny. I mimo że zbliżanie się do osób zamieszanych w śledztwo jest ze strony Nicholasa wysoce nieprofesjonalne to nie może on powstrzymać swych nie do końca jasnych uczuć do dwóch mieszkanek osady.

Gdy już dochodzi do wyjaśnienia całej sprawy i odkrycia sprawcy oraz motywu tego dziwnego morderstwa, czytelnik dochodzi do wniosku, że można było tą zagadkę rozwiązać wcześniej i detektyw Jones mógł zwrócić uwagę na pewne szczegóły również o wiele wcześniej. Nie zmienia to jednak faktu, że „Morderstwo na mokradłach” to świetna,pełna ciekawych bohaterów i zwrotów akcji powieść kryminalna z zakończeniem, którego na pewno nikt nie będzie przewidywać.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorce : )

Długi czas odkąd pojawiła się poprzednia recenzja, szkoda wyjaśniać, byle tylko było lepiej :)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...